Το άπειρο βράδυ

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα βράδια έρχονται πιο φωτεινά μαζί σου
Οι σφαλισμένες πόρτες τους
ανοίγουν με τα δάχτυλα των ματιών σου
- α, τόσες χαραυγές για να κοιτιούνται οι ψυχές μας-
Σε γνωρίζω από τότε που δεν υπήρχα
Από τότε που ο κόσμος έψαχνε ύλη και σώμα, σε ψάχνω
Πρωτοτραγούδησα εσένα
πριν ακόμα σε μάθουν τα πεντάγραμμα
Σε γνώριζα με το όνομά σου πολύ πριν γεννηθείς.
Σου έδωσα τα πόδια μου να βαδίσεις το χάος
σου έδωσα τα χέρια μου να μετρήσεις το σύμπαν
σου έδωσα τις λέξεις μου γιατί ήσουν σιωπή
και μόνο εσύ μπορούσες να με ακούσεις.
Τώρα τα βράδια έχουν μια γεύση συντροφιάς
ένα άρωμα ανθισμένου γιασεμιού την ώρα που φτάνεις.
Ανοίγω μια θλίψη στα δύο
κι απ’ το μεδούλι της πίνω χαρά
- τα θαύματα δεν ήταν ποτέ υπόθεση για έναν-
Λύνω τους κόμπους που έφρασσαν το λαιμό των ανθρώπων
τώρα επιτέλους δεν φοβούνται να μιλήσουν γι’ αγάπη
τώρα επιτέλους μίσησαν το ίδιο τους το μίσος.
Τα «μη» και τα «δεν», ένα μηδέν
Μόνο το άπειρο τώρα
Το άπειρο βράδυ
Να ρθεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2013