Δικαίωση

Δημιουργός: MARGARITA

Καλημέρα φίλοι μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δικαίωση

Την έθαψα μαζί με το όνομα της. Και ορκίσθηκα στη τελευταία της πνοή και στων προγόνων
τις ψυχές νυχτέρι στα φαντάσματα της να στήσω.Το δρόμο της να περπατήσω.
Τα μάτια μου θα βλέπανε το θήραμα σαν λιονταρίνα που πεινάει και τα αυτιά μου
το τρέξιμο αλαργεμένου ελαφιού θα αφουγκράζονταν.Την μυρωδιά του φόβου του
θα γευόμουνα,το δάκρυ του θα οσφρηζόμουνα και την καρδιά του θα άγγιζα
μόνο για να την κομματιάσω.
Τάξιμο στη ψυχή της, που τη δική της Μεγάλη Παρασκευή είχε ανεβεί, χωρίς να οργιστεί,
χωρίς να παραπονεθεί. Θαρρείς κριτής και δικαστής συνάμα, διδάσκαλος σοφός
άγραφου νόμου είχε δώσει εντολή,να σταυρωθεί χωρίς να αναστηθεί.
Μαρτυρικό,ανυπόφορο,συντριπτικό φορτίο να κουβαλάει με καρτερία. Να μαρτυράει αβογγηχτα
τις αλήθειες της. Περίγελος, αιχμάλωτη στο απαράβατο πρόσταγμα του. Και το κεφάλι να σκύβει
στη δικαιοκρισία του.
Να συχωρνάει μονάχα ήξερε.Και να συμπονάει τους ανθρώπους. Να αγαπάει μόνο τα σωστά
και τα λάθη της.
Έστριψα ένα τσιγάρο και άφησα τη μνήμη μου να τρυπώσει στο χρονοντούλαπο της.
Τις χαρές και τις λύπες της να μυρίσω, τα αρώματα απ τους πόθους της να αγγίξω,
τους ήχους και τα σύμβολα της να θυμηθώ και το μαράζι της να πιω. Να δυναμώσω.
Να θεριέψω μια ψυχή χωρίς αρχές. Μια ψυχή χωρίς έλεος,βουτηγμένη σε μια κούπα δηλητήριο,
ανακάτεμα θυμού και οργής. Τα πόδια μου ακούραστα να τρέχουν,
με μια ψυχή κούρβα,σωστές κινήσεις να χαράξω στης αγχόνης την σκακιέρα.
Και να δικαιωθώ για το φόνο…..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2006