παράνοια

Δημιουργός: Timeless^, Χριστίνα

λίγα μπερδεμένα λόγια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]έχει καιρό απ'τα χείλη σου να βγει λόγος καλός
το πρόσωπο σου ζάρωσε και γέρασαν τα χέρια
έχασες το φεγγάρι σου μετρώντας τα αστέρια
πέρασε ο χρόνος κι'έμεινες εσύ να κλαις, σκυφτός

τα όνειρα σου τα 'χασες, παρ'όλο που κοιμάσαι
σαν καρυδότσουφλα στις θάλασσες χαμένα
καμιά ελπίδα να επιζήσουν - και για 'μένα
πια δε ρωτάς, δε μου μιλάς, δε με θυμάσαι

βγήκες απ'όσων σ'αγαπούσαν τις ζωές κι'έμεινες πίσω
μόνος παλεύεις να σωθείς, μα χάθηκες στο κύμα
έγινες του ίδιου του μυαλού σου εσύ το θύμα
"μα να γελάσεις να σε δω, κι'ύστερα ας ξεψυχήσω"

ταξίδεψες στα χρονικά κι'έχασες το μυαλό σου
λες τάχα είσαι ποιητής, καταραμένου γένους
πως είσαι μάντης των θεών, μιλάς με πεθαμένους
κι'ότι εσύ για όλα φταις φωνάζεις στον εαυτό σου

και το πιστεύεις πως η μοίρα σου φυλά κακά στερνά
πάνω σε στρώμα βρώμικο θα εύρουν κάποια μέρα
ένα άψυχο κορμί και μια ψυχή να είναι στον αέρα
να βασανίζεται και πάντα εκεί τα βράδια να γυρνά.[/align]

10.07.13

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-07-2013