Νοσταλγία (είμαι πάντα εκείνη)

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

http://youtu.be/u2bigf337aU

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάντα για ' σένα ήταν το θέρος προσμονή,
που μες στον νου και την ψυχή πόθους θερίζει
-γιατί ζητάει και η ζωή, για να τραφεί,
σπονδές ονείρων στου ουρανού το μετερίζι
κι ένα ψαθάκι για να κρύβει το φιλί,
που στα μισάνοιχτά μου χείλη φτερουγίζει...-

Ποτέ δεν σού 'πα όσα γνώριζες κι εσύ
και χρόνοι είκοσι ζυγώνουν την μορφή σου,
όπως την είδα και την είχα ονειρευτεί,
μασώντας βότανα ένα βράδυ στην αυλή σου...
Τι κι αν ο ήλιος θα σε βρει σε άλλη αυλή,
μαζί σου η σκέψη μου, κι η αγάπη μου μαζί σου.

Κρουστό αεράκι από τη θάλασσα θα' ρθεί
φίλε μου, εγώ είμαι πάντα εκείνη που γνωρίζεις,
με δυο ρυτίδες που ήδη έχω ερωτευτεί
και εσύ με γκρίζο που σου πάει, κι ας μην το ορίζεις...
μα όταν ξανά βρεθούμε ο χρόνος θα σβηστεί,
και όποιους λατρεύω, ό,τι αγαπώ, θα αναγνωρίζεις.

Μια νοσταλγία φέρνει τούτη η βραδιά,
να αναπαυθεί στη μυρωμένη μου βεράντα...
Το κάλεσμά μου θα σε βρει κάπου μακριά,
σαν καλοκαίρι που γλυκά επιστρέφει πάντα,
να μας θυμίζει πως υπήρξαμε παιδιά
που ακόμη ζούνε στα πενήντα, στα σαράντα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2013