χημεία

Δημιουργός: formica

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι όλο στριμώχνω τις δομές μες στο κεφάλι
σα μια βαλιτσα ξεχειλισμένη απο καιρό
κι όλοι μου λένε ''είσαι το μαύρο σου το χάλι''
εγώ σαστίζω, σταματώ και τους θωρώ

Κολυμπάω σε μιά θάλασσα γεμάτη
με κατιόντα, αναλύσεις και δεσμούς
κι εγώ υγρό στοιχειό γεμάτο αναμνήσεις
ψάχνω κατάλυση να αρω τους σπασμούς

Διπλούς δεσμούς θα σου ενώσω με τα χέρια
κι όσα δε βλέπω μεσα στα άδεια μου νερά
έλα λοιπόν κι εσύ κι άνοιξε τεφτέρια
να βάλουμε στις αντιδράσεις μας φτερά

Είσαι κι εσύ ένα στοιχειό ζωγραφισμένο
κι όλο ξεχνώ τις οδηγίες που είχα δει
είναι , το ξέρω, απ'αυτές, που θεν πτυχίο
μέχρι να μάθεις να τις κάνεις πρακτική

Μέχρι να κάτσω να διαβάσω ό,τι πρέπει
νοιώθω θα φύγεις απο 'μένα το πρωί
κι είναι η σκέψη, η φρικτή που μέσα μου έρπει
σαν ένα τραύμα που διαρκώς αιμοραγεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2013