Απαριθμηση

Δημιουργός: __mple__, Constantinos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενα ειναι η νιοτη καθως οι μεγαλοι γερνουν οι μικροι μεγαλωνουν
Ενα και δυο τα σκιρτηματα κι η ζαλη οχι της λογικης τα αλλα τα με κρασι και ιδρωτα
Ενα και δυο και τρια το ψεμα το στημενο η μασκα που εζησα οπως το ζουμε ολοι
Ενα και δυο και τρια και τεσσερα οτι αφησα σε σκεψη τοσο καιρο μυστικο κρυμμενο και απο μενα ακομα και καθε νυχτα με κυνηγα σαν ερινυα με το αν με το γιατι
Ενα και ολα και τα παντα οτι εκανα σε μενα και κερδιζα σε λυπη
Και οτι δεν εκανα για μενα και εχανα σε χαρα

Ας μην φοβομουνα το αυριο και τα μαχαιρια λογια
Κι ας μην ειχα ενα παλατι ενας κηπος μου φτανε το χω καταλαβει τωρα
Το σχεδιο ηταν ετοιμο απο καιρο κοπια απ αυτη που περνουν ολοι
Που λογο σ αυτο κι ας μην το καταλαβα ποτε ποτε δεν ειχα
Κι ας ηταν πρεπον ετσι νομιζα για τη ζωη μου

Εχω μαθει ομως
Και δεν εχω τελιωσει ακομα
Απο αποψε θα σπασω το ψεμα και τις αλυσιδες
Απο αποψε θα ανοιξω τα ματια και τη καρδια
Και αυριο με ενα χαμογελο στα χειλη
Θα πω στην καινουργια ανατολη
Καλημερα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2013