Άνοιξη

Δημιουργός: klytaimnhstra

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολλές σιωπές περάσανε και ο χρόνος γίνηκε σημείο στίξης. Κάθε ημέρα μια τελεία.

Κι έγιναν πολλές οι τελείες, η μια μετά την άλλη. Ίδια κάθε προηγούμενη με την επόμενη.

Μπήκες στο σπίτι με αρώματα… με ξάφνιασες... Είχα ξεχάσει πως είναι άνοιξη.

Μια άνοιξη παρατημένη στο χαλί που ακόμα ήταν στρωμένο, φωλιασμένη στις τσαλάκες
τις κουβέρτας,
στον ψηλό λαιμό της μπλούζας που με έσφιγγε.

Μου χαμογέλασες λες και είχαμε γιορτή, σαν να υπήρχες ευτυχισμένος στο σκοτεινό μου
σπίτι. Έκανα κάτι να σου πω, μα θα ‘ταν λίγο.

Κοίταξα τα φιστίκια μες στο μπολ και πήρα ένα. Το έβαλα στο στόμα και το μάσησα αργά, βασανιστικά αργά, άλλωστε δεν μουαρέσουν τα φιστίκια!

Με πλησίασες, κάθισες δίπλα μου και μου 'βαλες έναν γυάλινο βόλο στην παλάμη.
Πολύχρωμος ήταν. Μπλε και κόκκινος και κίτρινος, πολύχρωμος.

Έκλεισες τα δάχτυλά μου αργά για να τον σφίξω. Γύρισα και σε φίλησα. Χαμογελάς ακόμα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2013