Απάθεια... Αδιαφορία... Αναισθησία

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Εν έτη 2013..... αυτά είναι τα χαρακτηριστικά μας ως λαός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανέλπιστη ομορφιά η μαύρη καταχνιά
Κρύβεται το χαμόγελο πίσω από την καρδιά
Ανέλπιστα αδιάφορος ο λόγος ο παράφορος
Σβήστηκαν οι στιγμές κι ο πόνος ο κατάφωρος

Στέκομαι και κοιτώ αυτά που δεν μπορώ
Να κλείσω μες στα χέρια μου και να αναστηθώ
Λύθηκαν οι πληγές και τρέχουν ορφανές
Πίσω από αναμνήσεις χορεύουνε γυμνές

Κι ακόμα απορείς ποια πόρτα να διαβείς
Στέγνωσε η ψυχή σου κι όμως ακόμα ζεις
Στο «τότε», στο «μετά», στο «τώρα» και στα απτά
Δακρύζεις και γελάς μα, ακόμα αγαπάς

Δε φτάνουν οι στιγμές. Ζητάς χωρίς να θες
Αισθήματα αγνά με άπλυτη ομορφιά
Δεν ξέρεις τι να πεις. Σε καίνε κι απορείς
«Ποιος να ‘ναι αυτός ο άτυχος που πέφτει καταγής;»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2013