Τα λάφυρα

Δημιουργός: χρήστος

παραλήρημα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατοικώντας για αιώνες σώματα έμαθα ν' ανιχνεύω
Τις ανάγκες τους. Ξέρω πότε πονούν, πότε πεινούν,
πότε ερωτεύονται, πότε προφασίζονται
Μπορώ να πω πως κατέχω σε άριστο βαθμό
τη σωματογνωσία

Έχοντας ζήσει τη φριχτή απομόνωση ξέρω πως αισθάνεται
μια παναγιά Βρεφοκρατούσα ή θηλάζουσα,
παντάνασσα ή Πλατυτέρα
Μες σ' εκκλησιά φερώνυμη, Δικιά της Μες τη Σμύρνη
μα κάτω από στρώματα ασβέστη δεκαέξι.

Διδάχτηκα γραφή διαβάζοντας τα μάρμαρα
γι' αυτό και έμαθα καλά πως η ζωή δε γράφει
μα χαράζει… σφηνοειδή σημάδια
σε μετώπες μετώπων.

απ' ένα παραθύρι που έβλεπε στα 'αγάλματα
έμαθα την αναμονή τη μαρμαρένια και την ορειχάλκινη
την καρτερία και τη δαιδαλική ακαμψία
κι έπειτα πως να κάνω ένα βήμα μπρος
και πως να με θάρρος πατώ σ' αυτό
για ολόκληρο έναν αιώνα
προτού το γόνατο λυγίσω
προτού το χέρι μου ψηλά σηκώσω
προτού να πάρω να κρατήσω δόρυ, ή ασπίδα

τώρα ατενίζω το εμπρός με έμπειρο μάτι
γνωρίζοντας την αντοχή, τη μοναξιά την εγκαρτέρηση
έχοντας πάρει λάφυρα
απ' τα κουρσέματα του χρόνου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2006