Πρόκληση

Δημιουργός: animus2

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε προκαλώ,
άγνωστε
Σε προκαλώ
να πάψεις να στέλνεις
τις φουρτούνες σου
στους ανθισμένους κήπους μου
Σε προκαλώ
να βάψεις με χλωμάδα
τη στιλπνή βιτρίνα σου
Σε προκαλώ
να βγάλεις τα ρούχα
του κάλλους που ανήλεα τυφλώνει

Σε προκαλώ,
γήινε άγγελε
Σε προκαλώ
να υπομείνεις πάνω στα φτερά σου
σταγόνες από τη μελαγχολία μου
Σε προκαλώ
να ρίξεις τη θάλασσα του προσώπου σου
στον πυρήνα της επιθυμίας μου
Σε προκαλώ
να αντέξεις, μες στην ελευθερία σου,
έναν βαρύ κόκκο ένωσης

Σε προκαλώ να δεις,
Εσύ,
που για σπίρτο περνιέσαι'
πόσα ανείπωτα χωράνε
σ' εκείνο το χαμόγελό μου
που στα μάτια σου αντανακλώ;
Σε προκαλώ
να γίνεις επιβάτης της σιωπής μου
γιατί μόνο μ' αυτή μιλώ

Σε προκαλώ,
μυστικό και άπιαστο ιδανικό,
μια φορά να αγκιστρώσεις
το δανεικό σου σώμα
στον εγωισμό μου
Σε παρακαλώ εσένα,
που ανίδεος με πνίγεις,
να πλημμυρίσεις
τις ασφυκτικές μου διαδρομές
-πλήρεις από ακούσια ιδιοτέλεια-
με την αναχώρησή σου'
γιατί σε στέμμα ουσιώνεσαι
μόνο για εκείνη που εκούσια σε επέλεξε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2013