Στυλό

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον πανικό αγάπη μου συνέχεια μην δίνεις,
μην αναλώνεσαι ξανά σε χρώματα ξεβάφουν.
Στερνό το αύριο θολό στα χνάρια που αφήνεις,
σαν λυποτάχτης πρόβαλες τα νύχια που αστράφτουν.

Θηρίο έγχρωμο εσύ κουκίδα ειρωνίας,
μια αποσκευή ορίζοντα η άδεια σου αγάπη.
Αποβιβάζω αγκαλιές σε σχήματα θυσίας,
και εσύ λυμνάζεις έρωτες σε κείμενο απο στάχτη.

Γονυπετής ικέτευες την ζέστη να παγώσει,
και μεσ΄στο κρύο την φωτιά να βρεί επιτυχία.
Λάθος λογάριαζες μικρή το χθές δεν θα ματώσει,
και θ΄αποκτησεις αύριο την ίδια δυστηχία.

Γελώ και ζώ την προσβολή που σύννομα σε λιώνει,
και σαν περίφανο στυλό, μελάνι σε ποτίζω.
Να σαι καλά ξενδιάντροπη το ποίημα σε θυμώνει,
είσαι αχάριστη, δειλή απλά στ' υπενθυμίζω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2006