Ονειροπούλι

Δημιουργός: ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρυγόνι μελαγχολικό, ακούραστο ακατάβλητο
Αν βλαστούσαν πίσω μου φτερά
Να πετώ αέναα, με λόγο μυστικό, ακατάληπτο
Πάνω από της απεραντοσύνης του μυαλού σου τα νερά


Τις θύελλες να προκαλώ με ανείπωτο, παράλογο ίσως θάρρος
Και αν κεραυνός θελήσει βάναυσα τα φτερά μου να κόψει
Θα συνεχίζω να πετώ χαρούμενος και λεύτερος απ΄ το βάρος
Με λαμπερό χαμόγελο και ευγένεια στην όψη


Την ζεστή φωλιά μας, αγκαλιά σου, θα ζητώ
Μάταιη περιπλάνηση στη μαγική του χρόνου την κοιλάδα
Άγουρο στέφανο αμπέλου με ελπίδα θα κρατώ
Να κυλήσουμε και οι δυο στην πιο πικρή ζαλάδα.


Το όνειρο μου σύντροφος, αφού φτερά δεν βγάζω
Να νυχτοπερπατώ στις γειτονιές σου μίζερε Mορφέα
Και από αδύναμος θνητός σε ιπτάμενο ον να αλλάζω
Πουλί, νέφος και άγγελος, με δροσερή ρομφαία


Στον πελαγίσιο ύπνο σου απρόσκλητος σαν λατρεμένος κλέφτης
Και σύντροφος αόρατος, σχεδόν συμπαντικός
Της λησμονιάς του ταξιδιού σου ποιος άλλος είναι ο φταίχτης;
Το ρόδο σου το στόμα προσκυνώ εγώ ο εντολικός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2013