Ο Βαρκάρης

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρέχα ρε κωδονοκρούστη !
Χτύπα εγερτήριο !
Στο κρεβάτι του Προκρούστη,
τέρμα το ματρύριο !
Με νταούλια, ντέφια, γκάιντες
και καρδιά διάπυρη,
Πάνα, Σειληνέ, νεράιδες,
Νύμφες, Μούσες, Σάτυροι,
μπρος στην ιερή δικέλλα,
να την εβαφτήσουμε,
Θεία της ζωής την τρέλλα
και να ξεκινήσουμε !

Για τ' Ανάκτορα του Άδη,
τα Χειμερινά,
μ' όπα-όπα μεσ' το βράδυ
και με νταχτιρντά,
γιούργια εν χορώ και πάλι,
Σέρα, Μπάλο, Πεντοζάλη
και καρσιλαμά,
μέχρι το πρωί να γίνουν
Καλοκαιρινά !

Φλόγα ιερή ανάφτε
πριν μας βρει το χάραμα !
Να καούν οι νεκροθάφται
πρώτοι για προσάναμα !
Κι άν τυχό φανεί ο Χάρος,
πάρτου τό 'ξωλέμβιο,
για να 'ξοπλιστεί με θάρρος,
κάθε πλάσμα έμβιο !
Τίγκα στην αδρεναλίνη
με δυο- τρία δρώμενα,
η Χαρόντισσα να γίνει
ολονών η γκόμενα !

Και τ' Ανάκτορα του Άδη,
τα Χειμερινά,
να τ' αφήσουμε ρημάδι,
Καλοκαιρινά..


Τό 'χα σαν απωθημένο
ρε καριόλη Πλούτωνα,
να σε πάταγα με τρένο
ή να σε γιαούρτωνα,
που 'χεις το κολοβαρκάρη
να μαζεύει όβολα
και δεν τού 'πες να μας πάρει
μια λουσάτη γόνδολα !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2013