Και εγώ σαν το σπουργίτι

Δημιουργός: konmark

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεσάνυχτα στην πόλη για ύπνο πήγαν όλοι
τα φώτα είναι σβησμένα, τα μαγαζιά κλεισμένα
μονάχα στις βιτρίνες κούκλες σαν θεατρίνες
με τα χέρια απλωμένα λες και καλούν έμενα
τη μοναξιά μου τώρα νιώθουνε και εκείνες
οι κούκλες oi κούκλες στις μεγάλες τις βιτρίνες


Και εγώ.......
κι εγώ σαν το σπουργίτι σαν το μεγάλο αλήτη
στους δρόμους τριγυρίζω τον πόνο μου ξορκίζω
θυμώνω με τα θέλω μου. Θυμώνω εγώ με μένα
σβήνουν τα κεριά μου ένα ένα έχασα και σένα
έχασα και σένα.
Ποιος να νιαστει για τον αλήτη
το παγωμένο το σπουργίτι
ποιος να νιαστεί ........ποιος να νιαστεί....

Απόψε μεγάλη η νύχτα. ψιλή..... βροχή κ' ομίχλη
κομμάτια έγινε η καρδιά μπροστά μου μαύρο δίχτυ
μπερδεύονται τα δάκρυα με της βροχής της στάλες
πέφτουν στα πεζοδρόμια κυλούν και από τις σκάλες
στην καύτρα στο τσιγάρο είσαι και σε φουμάρω
δεν ξέρω απόψε αν σωθώ και από που να κρατηθώ
α.κ 9982

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2013