Η ιδέα πως υπάρχω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ιδέα πως υπάρχω ακόμα στη βροχή στην καταιγίδα
την αδειανή μου φούχτα γιομιζει με ελπίδα
γιατί κουβάλαω μέσα μου του έρωτα τη νιότη
στο άοπλο κορμί χαρά ζωής μου πρώτη

Εκείνος είναι το θεμέλιο στο κόκκινο μου πάθος
νύχτα και μέρα αίμα τρεχάμενο και βάθος
το χάρισμα το πόθησα και τώρα ζώ με τ'άστρα
με την ορμή μου ποιήση και την αγάπη ξελογιάστρα

Και βασιλεύω αιθέριος κι απρόσμενα στα ύψη
μακρυά με λίγη τέφρα ,στην ερημιά της άφησα τη θλίψη
τώρα κοιτάζω απο ψηλά κι ανάμεσα για εκείνην τραγουδώ
πως ανατέλλει μια ομορφιά σα φώς αυγερινό

Έχω τη μοίρα ,όλη την ουσία έχω και την φωνή
ώρες απο μέθη πανσέληνη ως την αιθρία την πρωϊνή
ένας αέρας πιά αθάνατος με δέρνει
κι όπως περνάει ,πάιζει,σκύβει με παρασέρνει

Πνοή στο άπλερο του τραγουδιού ζευγαρωμένη γνεύει
είναι γλυκός ο ανήφορος κι ο νούς μου ανασαλεύει
α η μοίρα να υπάρχω πόσο μου ταιριάζει
η μουσική που με κερνάει με την αγάπη μοιάζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2013