στο ιδιο κελι

Δημιουργός: amylee, Ευη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με ψαχνω αναμεσα στα σιντριμια
πανω σε σενα εχτιζα τον εαυτο μου...
Αγκαθι καρφωμενο
καλα κρυμμενο μεσα αστην καρδια
κανει το αιμα να κυλα γρηγοροτερα...
κι ειναι ο πονος ζωντανος και γλυκοπικρος
σαν ζεστο κρασι...
μα πως να σβησεις τις φωτιες που
καινε μεσα στις φλεβες σου.
Παλι αποψε
οι πληγες ανθιζουν σαν νυχτολουλουδα
απλωνονται δειλες σαν σκιες
κατω απο το φεγγαροφως....
με φυλλα αιχμηρα , σαν λεπιδες...
θολες σαν παγος...
μουτζουρωμενες εικονες πανω στο τζαμι..
ανασες που μπλεχτηκαν σε ενα φιλι
που ματωσε στα χειλη...
μνημες σαν πετρινα αγαλματα ξεπροβαλουν
μεσα απο το σκοταδι...
οι ματιες τους ραγισμενοι καθρεφτες...
μοιαζουν να δακρυζουν...
τα φθηνα λογια μιας στιγμης
ευκολα πνιγονται στο κυμα
ομως ο πονος επιπλεει...
σε ξενα σωματα κρυβεις τους φοβους σου
μηπως και μαθεις να πετας με ξενα χερια..
θα βρεις το αγκαλιασμα που θα σε λυτρωσει
οταν μαθεις να αγαπας την φυλακη σου...
κι οσο καλα κι αν κρυβεις τα μυστικα σου
μεσα στις ξεσκισμενες σαρκες αυτων που ζησαμε
παντα θα παραμενει εκεινη η σκουριασμενη μνημη
της νυχτας που μοιραστηκαμε στο ιδιο κελι...
με διελυσες...
σ'αγαπησα αρκετα για να αφησω τα βελη σου
πανω στην καρδια μου...
οι εφιαλτες εσταξαν στους τοιχους
μεχρι που το μονο που εμεινε ηταν
το μια φορα κι εναν καιρο...
συγχαρητηρια...πλεον ειμαι αδεια...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2013