Ο Μουσαφίρης

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

...δηλαδή ο επισκέπτης (Με τον Τάκη Μουσαφίρη...ουδεμία σχέση!!!)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν του νερού το άφρισμα, τον παιδεμό του ανέμου,
ήρθε και με ξεσήκωσε στον ύπνο τον βαθύ.
Και αν τον τυφλό τον ποιητή δεν γνώρισα ποτέ μου,
μέσα στης γης τα έγκατα έμαθα την γραφή.

Κρατώ ονειροφιλέματα για κάθε νοικοκύρη,
που θα μου δώσει μια γουλιά νερό να δροσιστώ.
Εφτά ευχές στις τσέπες μου για τον καραβοκύρη
του Αχέροντα, το ναύλο μου νόμισμα σκαλιστό.

«Πού πας χωρίς ποδήματα;», με ρώτησε ο βαρκάρης,
«και είναι στρωμένος με φωτιές ο δρόμος που θωρείς...»
Κι εγώ του αποκρίθηκα: «σαν ήρθες να με πάρεις,
ξυπόλητο με αντάμωσες , στα κάρβουνα της γης…»

Μην μου βαστάτε την ψυχή , άστε την να πετάξει,
για ένα βράδυ μοναχά θέλει να πορευτεί
στου πεθαμού τα σύνορα, την τύχη της να ψάξει,
και ας την γλυτώσει η Αυγή, προτού να γλυκαθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2013