Ήρωες από μελάνι και χαρτί

Δημιουργός: boofox, Voula

Καλή σας μέρα, να περνάτε καλά!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παγιδευμένος σε μια θάλασσα σκιών,
που να 'ναι άραγε το φως που τις σμιλεύει;
Στον άσπρο τοίχο της ζωής μου ανελλιπώς,
ένα θέατρο σκιών κάθε νύχτα ζωντανεύει.

Δεν ειν' το τώρα που ορίζει το παρόν,
ούτε το αύριο το μέλλον που προσμένει.
Είναι το χτες που αντανακλά το παρελθόν,
σ' έναν καθρέφτη που ένα είδωλο γυρεύει.

Θα 'θελα να 'χα έναν άγγελο λευκό,
τ' αθώα χρόνια μου πάντα να προστατεύει
κι έναν κατάμαυρο και επιβλητικό
για να φοβίζει ότι κακό με περιμένει.

Πριν ξημερώσει και ο ήλιος ανατείλει
κι από τις γρίλιες μου δειλά, δειλά θα μπει,
ένα πουλί θα 'ρθει στο παραθύρι
και κελαηδώντας παραμύθι θα μου πει.

Σε πιού ανώμαλου τεχνίτη το μυαλό
θα μπει ιδέα για μια νέα δημιουργία,
όταν η ελπίδα, η αγάπη και η χαρά
θα κάνουν πάλι μια παγκόσμια απεργία.

Ήρθες κι απόψε σαν αέρας που φυσά
και μες τα ρούχα μου αδιάκριτα τρυπώνει,
για να αγγίξει πυρωμένος την καρδιά,
καθώς το σώμα μου αλύπητα παγώνει.

Δώσε μου ανάσα ν' αναπνεύσω τη ζωή,
λίγο μυαλό δώσε μου τίμια να ζήσω.
Δώσε μου αγνότητα να ντύσω την ψυχή
και λίγο σάλιο, μ' αυτό το θάνατο να φτύσω.

Δεν είναι ήρωας όποιος είναι δυνατός,
ούτε καλός αυτός που σώζει αθανάτους.
Ήρωας είναι όποιος είναι ταπεινός
και πολεμά ενώ φοβάται τη σκιά του.

Θάρρος δεν είναι όταν το θάνατο αψηφάς
κι όταν τον κίνδυνο δεν τον υπολογίζεις,
θάρρος είναι όταν τρέμει η καρδιά
μα κίνδυνο και θάνατο στα μάτια αντικρίζεις,

Από ήρωες ο κόσμος μας πάντα θα υστερεί
και πάντα θα προσμένουμε έναν ήρωα να μας σώσει.
Γι' αυτό γεννάμε ήρωες από μελάνι και χαρτί,
ελπίζοντας πως κάποιος απ' αυτούς θα μας λυτρώσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2013