Ανασταση

Δημιουργός: Julie207

Αφιερωμένο σε όσους έχουν περάσει ποτέ κατάθλιψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Βγες απ' την ομίχλη
Θολωμένο μου μυαλό
Ζωντάνεψε, αναστηλώθου

Δώσε λάμψη στα μάτια
Κάνε τα ορθάνοιχτα
σαν μικρού παιδιού

Χέρια μου απλώστε
αγκαλιάστε τη ζωή
γίνετε ένα με αυτή

Μα το σώμα μένει άκαμπτο
Όχι, όχι μου λέει
Θέλω να κοιμηθώ
Να μείνω στο κρεβάτι
Αγκαλιά με τις κουβέρτες
Και ποτέ ξανά να σηκωθώ

Δεν του κάνω όμως την χάρη
Έγω γεννηθεί άρα υπάρχω
Έχω και εγώ μερίδιο στη ζωή
Γιατί μόνο οι άλλοι;
Δεν είμαι και εγώ ζωντανή;

Θα ξυπνήσει το μυαλό
Θα σηκωθεί το σώμα
Η ομίχλη θα διαλύσει

Αχ τι ωραία θα ΄ναι τότε

Τα πουλιά θα κελαηδάνε
πιο γλυκά
Δες, τα λουλούδια είναι τόσο όμορφα
Το γέλιο της κόρης μου
θα ναι γλυκιά μελωδία
Θα την αγκαλιάζω
και θα νοιώθω ευτυχία
Γιατί θα αισθάνομαι και πάλι
Θα την βιώνω τη ζωή

Θα ναι μια ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2013