Ποναω

Δημιουργός: hellen!, Ελένη Ανγ

Τοσο αληθινο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νυχτώνει.
Μερωσε ο πόνος.
Ούτε γνωρίζω,
για ποια πληγή εχω δάκρυα στα χέρια.
Ποια μοιραία αγάπη,
Ποια Ερινυα με ταλανίζει.
Δεξιά μου, ένα κέρι που φεγγει.
Αριστερά, δύο χείλη χλωμα.
Το πότε η ανάσα τους σβήνει τη φλόγα,
δεν κατάλαβα.
Σκοτάδι.
Κρυωνω.
Μητρική μου κουβέρτα σε θέλω.
Τους κόμπους του λαιμού,
πιανω για κομποσκοίνι.
Και κάθε προσευχή, μια ανάσα.
Και κάθε ανάσα, μια ελπίδα.

(έχει και συνέχεια μάλλον)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2013