Με πόνο

Δημιουργός: MARGARITA

Παλιό μα τόσο επίκαιρο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Που πας γιε μου, φοβάμαι. Μείνε σπίτι, ικετεύω.
Ωχ μάννα μου, εσύ και οι αγωνίες σου.
Είναι τ αδέλφια μου μέσα.
Μέχρι το πρωί όλα θα έχουν τελειώσει.
Ο κόσμος μάννα, ο κόσμος διαμαρτύρεται.
Η επανάσταση άρχισε…..
Όχι αδέλφια, μην κτυπάτε……

Που πας μάννα μου; Δεν βαρέθηκες; Τόσα χρόνια.
Γιορτή μας καταντήσανε. Κόκα κόλα, τσιπς, σουβλάκια,
μπαλόνια. Και επανάσταση καδρόνια.

Πως είσαι γιε μου; καλά μάννα. Έχω καλή παρέα.

Πως είσαι μάννα; Πώς να είμαι γιε μου.
Στα καντήλια σιγοκαίω τις μνήμες.
Ξεχάσανε τον Ιάκωβο, την Σταματίνα, τον Μιχάλη.
Πώς να είμαι γιε μου…
Πέρασε καιρός που κήδεψα τον Αλέξη.

Τα παιδιά μάννα. Να προσέχεις τα παιδιά…..
Να τα φυλάς απ τις γιορτές με σφαίρες…
Να τα φυλάς από τα δώρα σφαίρες….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2013