Ντροπές Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σαν ένα δάκρυ που έμεινε στις άκρες των ματιών σου
και σαν κρασί που πάλιωσε σε χώρο σκιερό
Σαν μια φωνή που ζέστανε το άτρωτο μυαλό σου
και σαν κερί που φώτισε σε χώρο σκοτεινό...
Μια μέρα γνώρισε η χαρά τη μάνα του θανάτου
ένα σβησμένο στεναγμό που άλλο δεν μπορεί
τον ονομάσαν φυλακή και πήρε αγκαλιά του
όλα τα λάθη τα παλιά που κάναμε μαζί…
Σαν το φεγγάρι που κοιτώ κάθε φορά και κλαίω
σκορπίζονται τα όνειρα από τις σιδεριές
δεν έκανα το φόνο εγώ και ξέρω πως δε φταίω
με ασπιρίνες δεν μπορείς να διώξεις τις ντροπές...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-05-2004 |