Του παραμυθιού η ανέμη

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρνώ απόψε του παραμυθιού την ανέμη
να μου πεί κείνα για τα καλά τα χρόνια ....
τότε που ήταν πράοι του κόσμου οι ανέμοι
που η αγάπη έχτιζε φωλιές για τα γλαρόνια

τότε που το φιλί ήταν γλυκό έσταζε μέλι....
κι ο έρωτας έπαιζε κρυφτό στις ρούγες...
γυάλιζε ολονυχτίς της φαρέτρας τα βέλη
ύστερα ξεσκόνιζε τις κάτασπρες φτερούγες

έβγαινε κορδοπατητός παράσταση να κλέψει
να σμίξουν οι ματιές νά'ρθουν να ξεσαλώσουν
του παιγνιδιού ο αρχηγός με τη δική του βλέψη
στα σκαλιά του πύργου του πόθοι να σκαλώσουν

και φουνταλιάζει η καρδιά η λάβα της δεν σβήνει
τρεμουλιάζει το κορμί στο στοίχημα της ηδονής
τότε με επιδέξια κίνηση το βέλος του κατευθύνει
έπειτα αφουγκράζεται στο"σ'αγαπώ"της φωνής

γεμίζει το ποτήρι του κρασί στη νίκη του"μπαξίσι"
με πονηρό χαμόγελο κοιτάζεται στον καθρέφτη...
το τέλος του παραμυθιού την ανέμη θα κλωτσίσει
ο έρωτας"ήρωας"ας τον φωνάζουν καρδιοκλέφτη.


....@....

21-11-2013

ΕΛΕΝΑ Λ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2013