Αντίο "άνθρωποι"

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα στιχοοικογένεια... - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξέρω πια μέχρι που φτάνει η αγάπη
Κάθε λεπτό μου σε λατρεύω πιο πολύ
Κάποιοι μιλούν για μιαν ωραία αυταπάτη
Κι άλλοι για ένα που δεν γεύθηκα φιλί...

Μα δεν μ' αγγίζουνε του κόσμου τα "συνήθη"
Και οι κακόβουλες οι σκέψεις οι πικρές
Ζήσετε εσείς με τ' απαστράπτοντά σας ήθη
Κι εγώ μακριά από τις ώρες τις νεκρές...

Ξυπνώ.. κοιμάμαι.. κι αγαπώ με τόσο πάθος
Που νιώθω κάθε κύτταρό μου ζωντανό
Μα δεν φοβήθηκα το άπειρο το βάθος
Μήτε στο τέλος πως μπορεί και να πνιγώ...

Καθίστε ήσυχοι στην άδεια πολυθρόνα
Κι εγώ θα γράφω για μια αγάπη θαρρετή
Ίσως.. πού ξέρετε.. στον άλλον τον αιώνα
Να σας δοθεί μια ευκαιρία στη ζωή...

Κι αν είμαι λάθος.. κι αν παράνομα σαλεύω
Δεν θα πληγώσω.. μοναχά θα πληγωθώ
Σας ενοχλεί που την αλήθεια δε νηστεύω
Και πάντα τρέχω να γευθώ ό,τι ποθώ...

Μα κι αν ουρλιάζετε.. κι αν γίνεστε θηρία
Και χειροπέδες ετοιμάζετε κρυφά
Βγάζει μαστίγιο ενίοτε η Μαρία
Και σαν αρνάκια υπακούτε σιωπηλά...

Μα φεύγω τώρα.. σας βαρέθηκα πια όλους !
Ήρεμα θέλω η ζωή μου να κυλά
Είστε ικανοί να βρείτε μέχρι.. μισθοφόρους
Για να με φέρουν στα δικά σας " συγκαλά " !...

Αντίο.. " άνθρωποι ".. εγώ πάω να ζήσω
Μα κοιμηθείτε εσείς.. και όνειρα γλυκά !
Το σάλιο σώθηκε.. δεν έχω ούτε να φτύσω
Τα τιποτένια σας.. τα σάπια.. " ιδανικά " !...




30-9-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2013