Το ήμερο φως του έρωτα

Δημιουργός: Τρυγητής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήμερο φως, το πρώτο φως που απλώθηκε
στην αμμουδιά.
Χρύσισαν τα βότσαλα και μύρισε ο βασσιλικός
μιας και ξημέρωσε Άνοιξη.
Πρωτοφωνές αηδονιών ανάσαναν την χαραυγή.
Εδώ, στην πρωινή ακολουθία που οι ανασεμιές μας
φαντασιώθηκαν την αποκάλυψη, χαμογέλασα.
Έριξα τα φύκια στον αργαλειό το απομεσήμερο και έντυσα
γυμνές βουές που χώθηκαν στην αγκαλιά της θάλασσας.
Εδώ στην πέτρα την λευκή, που χελιδόνια κράτησαν ανέπαφη,
χάραξα το όνομα σου.
Εσύ και η ομολογία του έρωτα.
Εσύ και ο παφλασμός μια σπείρα καμπύλη που γεννά τον πόθο.
Σαν τίναξες τα δάχτυλα σου στον αέρα, στροβίλισες τα σύγνεφα
στον αιθέρα.
Ζωγράφισες με τις αχτίδες το ηλιοβασίλεμα
και ύστερα έγειρες γυμνή απάνω στον βραχίονα.
Μια οπτασία λευκή που γεύτηκε τους αστρισμούς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2013