Η κατάρα του φιλιού

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε πρωί στην αυλή σου περιμένω
και τη στολίζω μαργαρίτες, γιασεμιά,
ένα φιλί σου στην καρδιά μου έχω κρυμένο
που μου΄χες δώσει ένα βράδυ, ώρα εννιά.

Δεν το θυμάσαι μία στάλα το φιλί σου,
έχεις αμέτρητα σκορπίσει εδώ κι εκεί,
όμως για μένα η ανάσα η δική σου
γλυκά σφραγίζει τη δική μου τη ζωή.

Πικρά να είναι τα φιλιά
στους άλλους που χαρίζεις
και στη δική μου αγκαλιά
να πέφτεις, να δακρύζεις.

Όταν βραδιάζει με λαχτάρα σε προσμένω,
έχω τ΄αστέρια να μου κάνουν συντροφιά
κι εσύ γυρνάς μ΄ένα βλέμμ΄αφηρημένο,
σφιχτά κρατόντας κάποιον άλλον αγκαλιά.

Δεν συλλογιέσαι, έχει σβήσει το φιλί σου,
ίσως το μπέρδεψες μ΄άλλα πολλά,
ένα στα τόσα που έχεις μοιράσει,
μόνο για μένα υπάρχει πια.

Πικρά να είναι τα φιλιά
στους άλλους που χαρίζεις
και στη δική μου αγκαλιά
να πέφτεις, να δακρύζεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2006