αντιο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πληθαίνουνε οι χαρακιές καθώς περνούν τα χρόνια
πιοτό τσιγάρο κι αφιόνι
λάβδανο,θειάφι κι άσπρη σκόνη
στο παραμίλημα της σάρκας κουβεντιάζω με τ'αϊδόνια

τον ήλιο αντικρύζω μ'άλλα μάτια
χερουβικό το μαύρο φώς
βουλιάζω μέσα με βλέπει ο θεός
πάω να το ψηλαφήσω σπάζω σε κομμάτια

σκοτείνιασε κι έκλεισα τα τζάμια
άνοιξε πάλι η πληγή
κι έμεινα χωρίς αφή
τα χέρια μου λοξά κομμένα σαν πλοκάμια

ραγίζω του καθρέφτες τη μοίρα μου ν'ακολουθήσω
κι ακούω τις φωνές ,γνώριμες φωνές
κι άλλες φωνές και ψίθυροι κρυμμένοι στις σκιές
μα δεν μπορώ ακομα να τις ξεχωρίσω

μοιάζω πια απομεινάρι στην άγρια μοναξιά
μες στην πάχνη του θανάτου μου θαμένο
σβήνει η δίψα μου αλλού πως να πηγαίνω
κουβαλάω ένα λιθάρι τελειώνω μες στη λησμονιά

ποιός είμαι ; οτι με σκοτώνει δεν τ'ορίζω
ω να μπορούσα κι άλλο ν'αγαπήσω
μα δεν μπορώ ούτε τη ζωή μου να κρατήσω
κόβεται η μονοτονία,αβίαστα το μαχαίρι μου ακονίζω.......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2013