θ'αράξουμε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μαζί θ'αράξουμε σε μια καινούργια μνήμη
και θα μιλάμε με τις χορδές μιάς ευαίσθητης λαλιάς
θα μας χαμογελάει το χρυσάφι και τ'ασήμι
που έμεινε έξω απο την άβυσσο για μάς

σμίγουν χίλιες ματιές κι ανάσες με τη δική μας
χίλιες εικόνες πληθαίνουνε το φώς μας
στην όψη της ερήμου θα βαδίσουνε μαζί μας
να δούμε το γαλάζιο να πλατύνει ο ουρανός μας

και τότε ίσως να δώσει ο θεός οτι μας έχει τάξει
μας πλήγωσε με το φόβο του θανάτου τον κοφτερό
μα ίσως μιά μέρα νέος ήλιος θα χαράξει
μετά τον τελευταίο μεγάλο κατακλυσμό

κι αν φυσάει λεβάντες κι η βροχή συνεχίζει
κι είναι η ψυχή του κόσμου σφιγμένη
ακόμα μπορεί η ζωή εμας να ξεχωρίζει
μες στην καρδιά μας ζεί η αγάπη φυλαγμένη

με τους πολλούς αργοπερπάτησε ο λόγος ο στερνός
και τώρα λέει και ξαναλέει σαν άνεμος που πνέει
με τα βήματα του ενός ο κύκλος βγαίνει πια στενός
κι ας είναι οι κρίκοι του χρυσοί κι ωραίοι

ας ανοίξει κι ας αστράψει ο μπλάβος ουρανός
κι ας γίνει ένα μονοπάτι όλους να μας συνδέει
ας απλώσει σαν μέγας κι απέραντος ωκεανός
και πάνω του η βαρκούλα μας αναυάγιστη να πλέει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2014