Ο Γυρισμός

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρίζει σβούρες το μυαλό κι όλα τα χάνω
Μένει μονάχα αυτή η γεύση απ' τα παλιά
Αυτά που ζουν τόσο ψηλά που δεν τα φτάνω
Αυτά που γλύφουν τις πληγές μου σαν σκυλιά...

Τα σύννεφα χαϊδεύω ξαπλωμένος
Άλλαξε ο χρόνος φέτος βιαστικά
Ο εαυτός μου σ' ένα κάδρο καρφωμένος
Πετάει η ζωή μου χαμηλά...

Θυμάμαι το χειμώνα του ενενήντα
Τον φάρο μιας βρεγμένης φυλακής
Τα λόγια τα στεγνά και τα σκουπίδια
Τους πόνους μιας πληγής μου ανοιχτής...

Ο δρόμος που γυρνά απ'το ταξίδι
Το βλέμμα που χαζεύει τα πουλιά
Το ξύδι που πλημμύρισε τα χείλη
Το ψέμα που αγκαλιάζει τη φωτιά...

Τώρα ζυγίζω της ανάγκης μου τα βάρη
Μετρώ την ίδια τη στιγμή εφτά φορές
Κάτι με πιάνει που ο διάολος να με πάρει
Κι όλο γυρίζω μες τις ίδιες μου σκιές...

Ο γυρισμός είναι πατέρας του θανάτου
Σαν ένα κάρβουνο στο μέρος της καρδιάς
Ο κόσμος άδειος σαν σκιά του αοράτου
Συντρίμμια όλα μιας βαθύτερης χαράς...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2014