Κακομοί(η)ρου Διονύσι(ει)α

Δημιουργός: Amersa K

Μπάτε κορίτσια στο χορό!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

- Τι τύχη Διονυσάκη μου να πάμε εκδρομούλα
Να ζήσουν που μας κάλεσαν οι φίλοι απ’ το ΚΑΠΗ…

- Απ’ το κρασί κι απ’ το φαί θα σκάσουμε Βασούλα
Κι ουδόλως με απασχολεί ο κόσμος τι θα πει!

- Θα δούμε τ’ αξιοθέατα κι όλα τα μοναστήρια!
- Θ’ αναστενάξουν τα σφαχτά και τα τουλουμοτύρια!

- Να βάλω το γιλέκο σου και το μπουφάν το μπλέ
Δυο κάλτσες βρακοσώβρακα και είμαστε κομπλέ!
Να μην ξεχάσω φυσικά και τέσσερα φουστάνια
Το παντελόνι το μπορντό, τις πέρλες, τα γιορντάνια!
Τι θα ΄λεγες για το παλτό με την κοντή την τρίχα;
Να παιρνα και τη γούνα μου μην πιάσει καμιά ψύχρα;

Και ξεκινούν οι φίλοι μας με τέμπο και καμάρι
Ο γάμος θ’ ανανεωθεί κι ο χάρος όποιον πάρει!

Πρόγραμμα συναρπαστικό: δρόμοι, προσκυνητάρια,
Τραγούδια και πειράγματα, χαρές, ξεφωνητά,
Έφηβες έγιναν οι γριές κι οι γέροι παληκάρια
Φλερτάκια μα και φάσκελα για τα πολιτικά!

Έφαγαν τον αγλέουρα κι ήπιαν σαν τα ναυάγια
Ναρκώθηκαν για τα καλά κι είπαν ν’ αποσυρθούν
Ν’ απλώσουν τις αρίδες τους να πάρουνε κουράγια
Στα ντόπια τα σκυλάδικα να πα να εκτροχιαστούν!

- Μωρ’ Βάσω, νιώθω φούσκωμα , να ‘ν’ απ’ τα γλυκαδάκια;
Ή μήπως από το κεμπάπ που φάγαμε νωρίς;
Τα κοκορέτσια; Τα παστά; Ή κείνα τα παϊδάκια;
- Λύσσαξες βρε Διονύση μου, δεν είναι ν’ απορείς!

Τ’ απόγευμα στο φουαγιέ που πίνανε καφέδες
Σφάχτης τον κατατρόπωσε επί της κοιλιακής
Σαν ανακόντα σύρθηκε κατά τους καμπινέδες
Με την ευχή να μην βρεθεί στο διάβα του κανείς!

Μα καθώς λένε, το κακό δεν έρχεται μονάχο
Κι όπως μπουκάρει ο φτωχός κίτρινος κι ενδεής
Βρίσκει την Έφη στα στενά ακλόνητη σαν βράχο
Να φτιάχνει το καπέλο της –μοντέλο εποχής!

- Έφη! Ικετεύει! Έφη μου! Πήγαινε λίγο έξω,
Είμαι κομμάτι βιαστικός, θα βγώ σε δυο λεπτά
Λιγάκι τη γραβάτα μου να λύσω και να δέσω
γιατί στραβοκουμπώθηκα και κάθεται στραβά

- Αχ Διονυσάκο, δες αυτό το ελάττωμα στο γείσο,
Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι, ήρθες πάνω στην ώρα
Το φιόγκο τον κατάφερα, αλλά τραβάει πιο πίσω
Να πάρω άλλο είν’ αργά, δεν προλαβαίνω τώρα

- Έφη, στ’ ορκίζομαι μετά αμέσως θα στο φτιάξω
Βγες έξω σε παρακαλώ λιγάκι να σιαχτώ
- Μα δεν πολυφορέθηκε ώστε να το πετάξω
- Βγες χριστιανή μου (μη σου πω σε λίγο θα χεστώ)
- Διονύση, σε παρακαλώ, συνόδευσέ με πάνω
Να βρω βελόνα και κλωστή να ράψω τούτο δω…
- Πήγαινε τώρα κι έρχομαι, θα πάρω αεροπλάνο
- Όχι, μαζί!
- Στο λόγο μου!
- Δεν φεύγω!
- Φεύγω εγώ!

Κι αφού την ποδοπάτησε τρέχοντας για τις σκάλες
Μήπως προλάβει κάποτε σε καμπινέ να μπει
Ασθμαίνοντας και βρίζοντας και ρίχνοντας ροχάλες
Προσβεβλημένη έμεινε η Έφη και βουβή!

Εν υστερία και κλαίγοντας με λύσσα και με μίσος
Στους φίλους διηγήθηκε η Έφη το συμβάν
- Μα τι φοβήθηκε ο βλάξ; Μην τον αποπλανήσω;
Μάτσο σαν δαύτον σέρνονται και με παρακαλάν

Όμως παρηγορήθηκε αργότερα στην πίστα
Όπως και οι υπόλοιποι θαμώνες της πανσιόν
Μόν’ ο Διονύσης βόγκαγε στον καμπινέ όλη νύχτα
Θύμα της αποχέτευσης και των εντερικών

- Δεν χάρηκες Διονύση μου μ’ αυτήν την εκδρομούλα;
Να ρθούμε πάλι έλεγα κι εμείς με το ΚΑΠΗ
- Εγώ απ’ το πούλμαν έλεγα να σ’ έβγαζα Βασούλα
Για να χαρείς την εξοχή γυρίζοντας πεζή…[align=right]



Φεβρουαρίου 19, 2012[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2014