Χωρίς τίτλο, συνέχεια 3

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΝΔΡΑΣ
Πόσες φωτογραφίες έχετε στερεώσει στον μπουφέ!
Πόσες στους τοίχους!; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που
με τα πρόσωπα ιλαρά
ποζάρουν Κοιτώντας ευθεία το φακό
και ποια είναι αυτή που αυτάρεσκα
κυλιέται μες τα στάχυα;
Μήπως εσείς;
ΓΥΝΑΙΚΑ
Εγώ!
Θυμάμαι ακόμη αυτό το χωράφι έτσι όπως το βλέπεις
Και πάντοτε γεμάτο στάχυα το θυμάμαι.
Ποτέ η μνήμη δεν το θέρισε κι οι εποχές το σεβαστήκαν λες
Και ‘πάψαν τη ροή τους, κι έμεινε πάντα ʼνοιξη….
Θα μουν δεν θα 'μουνα οκτώ, κι ας φαίνομαι μεγάλη

Ποιος να μου το 'λεγε πως μια αθώα πόζα θα γίνονταν
Αργότερα αίνιγμα και για μένα.
Γιατί κι εγώ απορώ καμιά φορά ποια είναι εκείνη
Που αυτάρεσκα κυλιέται μες τα στάχυα.
Μονάχα που εμένα ο χρόνος δε με σεβάστηκε,
κι αλλάξαν οι εποχές και με θερίσαν…
Κι εγώ απορώ ποιοι είναι όλοι αυτοί που μ' ιλαρά
Τα πρόσωπα ποζάρουν
που πήγαν όλοι αυτοί ; Που να ναι τώρα;

Όταν πιέζω το μυαλό να θυμηθεί
Η ημικρανία μεγαλώνει. Ιδίως όταν προσπαθώ
Να θυμηθώ όσα δε θέλω. Και μοιάζω ν' ανασύρω
Από τη σκόνη είδωλα κι εικόνες και να χρονολογώ Χαμόγελα.
Βαρέθηκα να χρονολογώ χαμόγελα…
Τα περισσότερα βγαλμένα από εκμαγεία…
Μπορώ ν' απέχω από τα μνημόσυνα παρακαλώ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2006