τα σύνεργα σκουριάσαν

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τα σύνεργα σκουριάσαν απόψε στο μυαλό μου
τούτη η νύχτα δεν θάναι νύχτα της γραμμής
σειρήνες λεηλατούν κρυφά τον ουρανό μου
κι όλα τα δάκρυα μου ριγμένα καταγής
καταγής σαν τα χαμένα λόγια μου και χρόνια
που στράγγιξαν αιμόσυρτα στο κρύο και στα χιόνια

κατάστηθο το χάος καψερό ποτισμένο βιτριόλι
μα κάπου εδώ η παράνοια μου τελειώνει
απο τύψη σ'άλλη τύψη κρύβω το πιστόλι
κι αράζω, καταμεσίς στου ονείρου το μπαλκόνι
σε μπαλκόνια ,σε μπαξέδες και σε γνώριμες αυλές
θα γυρίζω γυρεύοντάς σε παντού στις ξαστεριές

και θα μετρώ την άγρυπνη πορεία μου τεθλασμένη
μέχρι τη λάμψη σου να βρώ στον σπασμένο μου καθρέφτη
και θα τυφλώνομαι που θα μένει η άδολη ισοπεδωμένη
πριν προλάβω να την αντικρύσω πάνω μου σαν πέφτει
και θάχω χάσει τότε για πάντα το δρόμο μου
σ'ένα λαβύρινθο σπαρμένο με τον τρόμο μου

μα θα βουλιάζω στη μοιραία σου ανάμνηση την τόσο αγνη
ίσως έτσι ν'αφουγκράζομαι το ξανθό χαμόγελό σου
κι ίσως άθλιβος κι αδάκρυτος θα κοιτάζω τη ζωή
κι ακούω της καρδιάς μου κάθε χτύπο δικό σου
γιατί μονο εσύ θα ξέρεις ,θα θυμάσαι την καρδιά μου
μονο εσύ θα γνωρίζεις την πικρή ερημιά μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2014