έρημο το χάραμα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

έρημο το χάραμα
την ώρα που απ'την κόλαση τραβιέμαι
παράλογο κι ανώφελο της φλέβας μου το χάραγμα
σπάζω τη λεπίδα και κρατιέμαι

άλλαξα στα φρένα μου την φρίκη
τώρα δε λέγομαι αρνητής
μπροστά σε τούτη τη καθάρια καταδίκη
δάκρυα δεν προσφέρω της σιωπής

καθώς γυρίζει ο τροχός
παλιωμένο ρούχο δεν ξαναφοράω
σε έρωτα ανόθευτο με βγάζει ο καιρός
άλυτος ,παράφορος και λιγωμένος πάω

άρωμα και όραμα φέρνει ο αγέρας
που δεν μυρίζει ολοένα λησμονιά
άδολο πια το πέρασμα της κάθε μιάς μου μέρας
ώστε να γερνάω τώρα νεανικά

γύρω σου συνωστίζομαι
κι ύστερα στα ύπερτατα μέσα σου βουλιάζω
κυρίαρχος υπάρχω κι ανυπολόγιστος βυθίζομαι
λοιπόν όπως και νάναι ωριμάζω

όμως εντέλει δεν πέφτω σαν καρπός
κι αν ξεθυμαίνω πα στον ίδιο βωμό
εκπλήττομαι που ξαναβλέπω φώς
και στην αρχή ξαναγυρνώ

αχ είναι καλύτερη στο στρώμα σου η σιγή
πάνω απο έγχρωμες και άδηλες αβύσσους
θεσπέσια η βροχή κι αξέχαστη η γεύση σου και η αφή
πως να την πώ την ομορφιά στους παραδείσους

στην αφήνω να ξαναγινεί
και μπαίνοντας μετέχω
χωρίς υπεροψία, φόβο ,ταραχή
άβγαλτος ,πιασμένος μα ίσως ακόμα αντέχω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2014