η Σουπιά

Δημιουργός: ΑΙΓΙΕΑΣ, Αθανάσιος Τρίψας

αφιερωμένο στο φίλο μου το Μάκη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η σουπιά

Πάει ο καιρός που η σουπιά ,αμόλαγε μελάνι,
στα στέκια τα θαλασσινά , την τεθλιμμένη κάνει.
Κι αν τα νερά τα θόλωνε, και πέρναγε η μπογιά της,
εξέμεινε από μπογιά, απ τα γεράματα της.

Κι όλο στη ζούλα ψάχνεται , το σερνικό για νάβρει,
μήπως κι απ το ζευγάρωμα ,τα απάνω της θα πάρει.
Αφού μελάνι δεν μπορεί ν αφήσει ,να μπερδέψει,
απεγνωσμένα ψάχνεται, άλλη σουπιά να κλέψει.

Όμως τυχαίνει η άμοιρη , σουπιές να βρει μπροστά της,
πούχουν μελάνι μπόλικο, θολώνουν τα νερά της.
Και βρίσκουν πρώτες σερνικό και ρέστη πάλι μένει,
ρέστη από ταίρι και μπογιά και καταϊδρωμένη.

Κι αφού σουπιά δεν γίνεται ,να ζει χωρίς μελάνι,
συλλογισμένη κάθεται , το σώμα τι να κάνει.
Αλλάζει φύλλο και γιαλό, φεύγει κι απ τα νερά της,
και μες την άμμο κρύβεται ,αυτή και τα όνειρά της.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2014