Σ' όλα τα βράδια που χάνομαι για να βρεθώ

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Έτσι για πάρτη μου απόψε ... να σαλτάρω στο κενό.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξέρω πια τι περιμένω και τι ελπίζω
Ούτε θυμάμαι από πού ξεκίνησα για πού
Μία θολούρα μες στον νου, στα μάτια γκρίζο
Κι ένα σώμα που ταξιδεύει αλλού για αλλού

Ένα ρυάκι που απλά αργοκυλάει
Και σιγοντάρει το τραγούδι ενός αοιδού
Μοιάζει να είναι ο καιρός που ξεψυχάει
Κι εγώ που ζω για χάρη κάποιου άλλου καιρού

Πια, η ψυχή μου μετανάστευσε απ' το σώμα
Γέρασε, πριν προλάβει να ενηλικιωθεί
Κι αυτή η σάρκα μου χαρίστηκε σαν βρώμα
Μες σε κουρέλια τυχαίων, να εξαγνιστεί

Έχω χαθεί μέσα σ' εχθές, μετά και τώρα
Και δεν θυμάμαι τι σου είπα ή τι θα πω
Τα δάκρυα μου σπάσαν το φράγμα και σαν μπόρα
Μ' ανατριχιάζουν, έτσι που στάζουν στο λαιμό

Δεν περιμένω πια… τίποτα δεν ελπίζω
Μόνο για κάτι τόσο δα! μηδαμινό
Που θα με κάνει κι αυτό το βράδυ να επιζήσω
Σ' ένα δωμάτιο τρία επί τρία, σκοτεινό...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2006