Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
~* Σαν Πιόνι από Σκάκι *~

~* Σαν Πιόνι από Σκάκι *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Κάθε που θα ξαπόσταινα λίγο να δω τι Κάνω. Όροι ~ βουνά τα κύματα έρχονται Κατά Πάνω. Την Τρίαινα Αντίκρισα. Τον Ποσειδώνα θυμωμένο! Τους Κύκλωπες Μ' Ογκόλιθους. Μα εδώ εγώ δεν Μένω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Σαν Πιόνι από Σκάκι *~*
Αυτός ο δρόμος ο στενός, αυτό το μονοπάτι
είναι ο δρόμος της ζωής, με πόνους και με πάθη...
Το ανηφόρι τώρα τραβώ, να δω που θα με βγάλει
πάω να βρω το ξέφωτο, γυρίζω από τα λάθη !

Έχω φορτώσει την ψυχή, απ' της ζωής τις κατηφόρες.
Γελάστηκα στις ξαστεριές, αυτές, μου φέραν μπόρες !
Τα όμορφα πλησίαζα, μου βγαίναν Λαιστρυγόνες
και την Ψυχή μου αλύπητα, χτυπούσαν οι χειμώνες !

Κάθε που θα ξαπόσταινα, λίγο να δω τι κάνω
όροι ~ βουνά τα κύματα, έρχονται κατά πάνω .
Την τρίαινα αντίκρισα... Τον Ποσειδώνα θυμωμένο...
Τους Κύκλωπες μ' ογκόλιθους ... Μα εδώ εγώ δεν μένω.

Παράτησα τον δρόμο αυτόν, που 'ταν φαρδύς και ίσιος
είχε θηρία φονικά και τραπεζίτες ίσως .....
Έχει κι αυτούς που κυβερνούν... Στάζει η καρδιά τους μίσος
ξέχασαν το πως πέθανε, στην Ιστορία ο Κροίσος !

Επικαλούμαι Έναν Θεό που βλέπει από κει πάνω !
Να έρθει η ώρα κι η στιγμή λίγο να ανασάνω !
Να στείλει με τον άνεμο Αγάπη στις καρδιές μας
τη λύτρωση στον πόνο μας, λήθη στις συμφορές μας .

Λάθη θα κάνει ο Άνθρωπος , κι εγώ τα πιο μεγάλα
διδάγματα πείρα πολλά, μα ξανά κάνω κι άλλα...
Το πως με παίζεις ρε ζωή, σαν πιόνι από σκάκι
σταμάτησα λίγο το κρασί και πίνω ένα ουζάκι !

Ε . Εσείς που τα διαβάζετε... Λίγο συγκεντρωθείτε...
Τι είν' ο Άνθρωπος εδώ ; Μπορείτε να μου πείτε ;
Μην είν' αγέρας γοερός ... Μην είν' τ' αγριοβόρι ;
Μην είν' της Άνοιξης Χαρά ; Κορίτσι με αγόρι ;

Μην είν' η Αγάπη όπου ζει, βαθιά μες στις Καρδιές σας ;
Κι εσείς με πέτρες κλίνεται, τις πόρτες στις Ψυχές σας ;
Τι κι αν εγώ τα έγραψα ... Δεν θέλω το ρεγάλο !
Θέλω μόνο να σκέφτεστε... Μες την ζωή, τον άλλο !

Που έχει καρδιά, που έχει ψυχή, ίσως πληγωμένη
κι εσείς συμφέρον βλέπετε, μα τίποτα δεν μένει !
Αγέρας είν' ο Άνθρωπος, ζεστός είναι σαν έρθει
κι αν η δική σας η φωτιά τον θέλει, θα θεριεύει !

Ε.. Τότε βγαίνει της ζωής, τούτο το μονοπάτι
ξέφωτο να 'χεις στην καρδιά και στην ψυχή Αγάπη !
Δίνεις Αγάπη στη ζωή, σε σένα θα γυρίσει !
Όπως ο ήλιος κρύβετε, που πάει για την δύση,
< μα έρχεται η Ανατολή, χρυσό πλημμυρισμένη >
μες στην γλυκιά σου την καρδιά, για σένα ανατέλλει !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2014