Στον Ι

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Μια νύχτα λοιπόν που το φεγγάρι είχε κατέβει πολύ χαμηλά κι ο θάνατος είχε μπλεγμένα στα δάκτυλά του τούφες από τα δικά μου μαλλιά κατηφόρισα να βρω έναν άνθρωπο. Είχα χρόνους ν ακούσω ανθρώπου λαλιά ...μόνο Α

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζούσαν μεσ΄ την ορφάνια.
Το ίδρυμα ίσα που σκέπαζε
το κεφάλι τους` το κεραμίδι του
ήταν ιδρωμένο.
Στο κομμάτι ουρανού που περίσσευε
απ΄ το παράθυρο το όνειρο
στριμωχνόταν ανάκατο με τον εφιάλτη
της χαραυγής.
Tο κομμάτι ελευθερίας που πήρανε
στη μοιρασιά ίσα – ίσα βλέπει τον
ορίζοντα και πέρα από αυτό ομίχλη-φώς
και έπειτα ομίχλη.
Εκεί στο τέλος μια θάλασσα πλατιά,
μυστήρια και ανεξερεύνητη.
Ζούσαν μεσ΄ την ορφάνια και η θάλασσα τους:
Το πλάτος σου ζωή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2014