με δυναμίτη κι ένα τριαντάφυλλο στο στόμα

Δημιουργός: Μπαντινι, περιμένοντας τον GOD-o

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωραία μέρα η σημερινή. Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Καμιά φορά δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο απ' το να κάθεσαι μόνος και να μη συμβαίνει τίποτα.Μπορείς να το καταφέρεις και χωρίς να πάρεις τα βουνά, αρκεί να κλείσεις πόρτες και τηλέφωνα.Μια βδομάδα γαλήνης και βγαίνεις δυνατότερος. Δυό βδομάδες και νιώθεις σχεδόν αναγεννημένος. Κάποτε χρειάζεσαι απόσταση σαν το βρεγμένο καλώδιο απ' τη πρίζα. Κάποιοι φαίνεται να μην το χουν ανάγκη,μένουν διαρκώς καλωδιομένοι... Θα πρεπε να 'μασταν σαν τις αρκούδες, να εξαφανιζόμασταν για κανα εξάμηνο και να επιστρέφαμε μετά. Η καθημερινότητα είναι σκλήρη,φθείρει τα πάντα. Δεν απορώ που οι άνθρωποι γίνονται τόσο άσχημοι και ψυχροί, που παίρνουν ναρκωτικά ή γίνονται αλκοολικοί, χτυπάνε τις γυναίκες τους... Ακόμη κι αυτοί που τρελαίνονται, σκοτώνουν ή σκοτώνονται... Κανείς δεν γεννιέται τέρας, ε Ρουσσώ; Είναι ανήθικο να πληγώνεις κάποιον τόσο βαθιά κι έπειτα να του ζητάς τα ρέστα που έπεσε στα ναρκωτικά, ή έγινε ένας μοναχικός, τρελός κι αποτυχημένος... Όλο και περισσότερα χέρια υψώνονται προς τον ουρανό αλλά κανείς δεν απαντά... το ακουστικό είναι κατεβασμένο εδώ και χιλιετίες. Όλα αυτά με τον καιρό σε στραγγίζουν, σε αδειάζουν... αν σου έχει απομείνει λίγη ψυχή σου προκαλούν ξέρασμα κι εγώ θα αρχίσω να γίνομαι σαν εκείνους τους κωλόγερους ασκητές της Ανατολής που γύρευαν τη νιρβάνα τους. Δεν θα ΄ταν άσχημα ε; Αλλά κι αυτοί αν κι είχαν καταλάβει κάμποσα, δεν έπιναν, δεν κάπνιζαν, τι σκατά θα κάνουμε όλη τη μέρα ρε Βούδα; Θα καθόμαστε αξύριστοι, γαλήνιοι σα μαλάκες και θα κοιτιόμαστε μέχρι να πεθάνουμε; Καλύτερα να βάλουμε κανά δίσκο των joy division να παίζει ή να βγούμε για καμιά μπύρα, να δούμε και κανα κώλο, σιγά μην κάτσουμε να βλέπουμε όλη μέρα τη φάτσα σου, χοντρέ... Όχι Βούδα! Είμαστε όλοι μπλεγμένοι, ο καθένας με τον τρόπο του, άλλοι καλύτερα κι άλλοι χειρότερα, μα συνήθως οι δεύτεροι είναι περισσότεροι, οι πρώτοι δεν καταλαβαίνουν με τίποτα τους δεύτερους, οι επαναστάσεις δεν λύνουν τα προβλήματα ως τώρα, το ακουστικό παραμένει κατεβασμένο, τα υψωμένα χέρια τσακίζονται και σπάνε, θα μαχόμαστε δια βίου στον σουρεαλιστικό υπαρξισμό,χοντρέ μου φίλε. Θα πέσουμε στην αγκαλιά του θανάτου, μ' ένα δυναμίτη κι ένα τριαντάφυλλο στο στόμα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2014