ο θανατος του Χεμινγουεη

Δημιουργός: Μπαντινι, περιμένοντας τον GOD-o

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακούω ένα κονσέρτο για ορχήστρα του Μπάρτοκ,
κάθε μεσημέρι η ίδια δουλειά.
Είμαι θύμα μιας ευαισθησίας,
άγριας και τρελής,
δυναμώνει γρυλίζοντας στο σκοτάδι,
καίγεται και πεθαίνει στο πρώτο φως της μέρας,
πετάγεται στον αέρα στο πρώτο άγγιγμα της πραγματικότητας.
Είμαι θύμα μια ευαισθησίας,
άγριας και τρελής,
αγαπώ τον έρωτα και την ποίηση,
όπως άλλοι αγαπούν τα πικνικ και τα σκυλιά τους.
Η συναναστροφή με πνίγει,
η τέχνη σας με πλήττει θανάσιμα,
οι διασκεδάσεις σας μού προκαλούν ανία,
θα άφηνα την τελευταία μου πνοή στις καλύτερες στιγμές σας.
Είμαι πιο κοντά σε ένα τρόφιμο ψυχιατρείου ή
έναν μανιακό δολοφόνο.
Αν δεν το πάλευα που και που με το γράψιμο,
ίσως ήμουν ένας απ΄αυτούς.
Αφήνω το τσιγάρο στο τασάκι,
παρατηρώ τους στροβιλισμούς του καπνού
και σκέπτομαι πως,
δεν θα καταλαβαίνατε το θάνατο του Χέμινγουεη,
ακόμα κι αν ο Έρνστ σας τον κάρφωνε στον κώλο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2014