Η άνοιξη

Δημιουργός: Δήμητρα

Για την Ελένη μου, που είναι τόσο υπέροχη μάνα για τα παιδιά της και τόσο σημαντική φίλη κι αδερφή για μένα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η άνοιξη ήρθε και φέτος,
βιαστική κι αποφασισμένη,
να διώξει τους θλιμμένους μας χειμώνες.
Σαν την στολισμένη νυφούλα
των παιδικών μας χρόνων,
στεφανωμένη με γιρλάντες
απο άνθη αμυγδαλιών
και ντυμένη με το χρυσοκέντητο
φουστάνι του ήλιου.
Έφερε τις μυρωδιές των λουλουδιών
που τρυπώνουν μέσα μας
ανοίγοντας τα κλεισμένα παράθυρα
των αισθήσεων μας.
Τα φτερά μας ξεμυτίζουν σιγά- σιγά,
καινούργια και ολόλευκα.
Όσο κι αν τα πριόνισαν
οι σκούρες εποχές μας,
αυτά τολμάνε να βγαίνουν ξανά
και να ζητούν το πέταγμα
που δεν μπορέσαμε να τους χαρίσουμε...
Σαν χελιδόνια κι εμείς
που ξαναχτίζουμε απ' την αρχή κάθε άνοιξη
τη γκρεμισμένη μας φωλιά.
Κι είναι τόσο απλό, κοίτα,
από πηλό κι από ξερόκλαδα
φτιάχνονται καταφύγια γερά
να χωράνε τις τοσοδούλικες ελπίδες
που θα γεννηθούν
σε μηδέν τετραγωνικά!
Οι κιθάρες παίζουν τραγούδια
να γεφυρώσουν τις αποστάσεις των καρδιών
κι απ' το κρύο των κάστρων
ως τη ζεστασιά της θάλασσας
ένα κουπλέ κι ένα ρεφρέν δρόμος.
Η άνοιξη έρχεται πάντα
με διαθέσεις όμορφες
κι εντάσεις χρωματιστές!
Ίσως να αργεί λιγάκι τώρα πια
αλλά πάντα θα έρχεται...
γιατί αλλιώς,
πώς θα παλεύαμε τα χιόνα
που σωριάζονται βαθιά μας;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2014