Τα αθώα

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

τα αθώα μου λουσμένα από μια αγάπη που με βουλιάζει....Σύντροφοι μόνο αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα αθώα χάρτες μιας χώρας παραμύθι
κλεισμένοι ερμητικά στα έγκατα της γης μου.
Τα αθώα κρυσταλλάκια από ποτήρι κρασιού
θρυμματισμένο μετά από ένταση στο
πάτωμα της ψυχής μου.

Τα αθώα ερωτικά λόγια μιας ΄΄Αποκάλυψης΄΄
που εμπότισε με το αιχμηρό κόκκινο
τις κινήσεις μου.
Τα αθώα ξεχασμένοι ήρωες ίσως και πεθαμένοι
σε ένα οδοιπορικό αέναο.

Τα αθώα εγώ που δεν είμαι , εσύ που δεν είσαι ,
που κάποτε ήμασταν.
Τα αθώα ερωτήσεις μετά από φόνο :
Δεν είμαι εγώ …δεν είμαι … εγώ δεν…

Τα αθώα μου λυπημένα πρωινά ενός χειμώνα,
με τραβηγμένη κουρτίνα, με σπασμένες νότες,
με κοιτούν…
δεν αντέχω να τους τραγουδήσω...αν θυμάσαι ,αν…
όπως τότε …το κορίτσι…

Τα αθώα μου εγώ που δεν είμαι πια ,
-ουρλιάζω , ζητιάνα μουγκή κάτω απ΄ το φως τους-
δεν με ακούν …δεν μου ανοίγουν.

Συντετριμμένη ηρωίδα παραμυθιού με ξιπασμένους
πρίγκιπες, χωρίς ροζ μάγουλα , χωρίς μακρύ μαλλί
χωρίς πύργο ή παράθυρο χωρίς κακιά μάγισσα ,χωρίς αθώα .
Πνίγηκε στους τίτλους τέλους μιας παρωδίας …
Στα σκαλοπάτια του σινε ¨παράδεισος¨ ανακαλύπτω…
Οι θεατές ούτε ένα δάκρυ δεν ξόδεψαν…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2014