Το μυστικό παιχνίδι

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...και κάθε τόσο απ' το μεγάλο ρολόι του τοίχου ακούγονται οι θλιβεροί ήχοι των επιζώντων...(Τάσος Λειβαδίτης)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το μυστικό παιχνίδι



Φορά το σπίτι της αυλαίας τα βελούδα
Παίρνει η σκάλα απ’ την κερκίδα ιαχές
Τρέχεις, αλέκτρορες να μη σε βρούν, Ιούδα
Μα όπου κι αν πας πάντα τριγύρω σου συκιές
Μαύρο παιχνίδι, μυστικό του παραδείσου
Γουλιά ο θάνατος και κούπα το κορμί σου


Αθώα ρωγμή που το καλούπι αγκαλιάζει
Ο προαιώνιος του ανθρώπου χωρισμός
Έχει πλανέψει πειρατές και καμικάζι
Ο ατελέσφορος του ασώτου γυρισμός
Αφορισμένο στ’ ακροδάχτυλα ξεβάφει
Κείνο που τράφηκε απ’ το αίμα σου τ’ αγκάθι


Τα βήματά σου μες στα φώτα ξεθωριάζουν
Αν ξημερώσει θα ‘σαι ολότελα αδειανός
Βγάλ, τ’ αναστάσιμα φτερά, σε καμπουριάζουν
Δε θα ‘σαι λεύτερος αν βαφτιστείς θεός
Πάρ’ το φιλόξενο σκοτάδι και σκεπάσου
Και μην ξυπνήσεις, χάρισέ τους τη σειρά σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-04-2014