Μονόλογοι. Δεν Θα Σε Μισήσω Ότι Κι Αν Γίνει

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΜΙΣΉΣΩ ΌΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΊΝΕΙ

Πόσες φορές προσπάθησα
με λόγια και αγάπη
πόσες φορές δεν δάκρυσα
για τα δικά σου πάθη.
Πόσες φορές δεν σου' δειξα
πως σε' χω στη ψυχή μου
τον εγωισμό μου έριξα
να μπεις στη φυλακή μου.
Να δεις το πόσο σε ποθώ
το πόσο σε λατρεύω
κι απ' το δικό σου στεναγμό
μερίδιο γυρεύω.
Μα συ δεν θέλεις να το δεις
δεν θες να το πιστέψεις
πως μ' αγαπάς λίγο να πεις
με πράξεις και με λέξεις.
Μονάχα μια στιγμή σιωπής
ένιωσες την ανάγκη
κι είπες πως είμαι θησαυρός
πως σ' αφαιρώ το δάκρυ.
κι ύστερα πάλι μια σιγή
σιγή που με πονάει
κι αναρωτιέται το γιατί
μες η καρδιά ξεσπάει.
δεν κάνει τίποτα καλά
το αίμα της δεν δίνει
μέχρι χαρά και ας πονά
και θαλπωρή σε ντύνει.
δεν βγάζει όλο το πάθος της
και δεν χτυπά για σένα
ψάχνει να βρει το λάθος της
γι' αυτό τη τρώει έννοια.
για ένα λόγο σου γλυκό
λόγο που να πιστεύεις
να πεις κι εγώ σε αγαπώ
που τόσο με λατρεύεις.
γι' αυτό θα αφιερωθώ
αγάπη να σου δίνω
σε κάθε δύσκολο καιρό
συμπόνια να σε ντύνω.
ας τ' άκουγα για μια φορά
κι ας έσβηνα στ' αλήθεια
μες τη δική σου αγκαλιά
θα γράφονταν στα στήθια.
τα στήθια που σε λαχταρούν
που καίνε υποφέρουν
για να σου χάδι απαλό
π' ακόμη δεν το ξέρουν.
κι όμως εκεί που έρχεσαι
και λες μια καλησπέρα
ύστερα πάλι χάνεσαι
σαν το ψυχρό αγέρα.
δίχως να λες ένα γιατί
έστω δεν θέλω θύμα
να μ' αγαπά τόσο πολύ
πες μου δεν είναι κρίμα
μόνος να σβήνω κάθε βράδυ
σαν του γιαλού το κύμα...
Δεν θα σε μισήσω ότι κι αν γίνει
είσαι το άλλο μου μισό
κι αν ζητήσεις να φύγω μακρυά
για πάντα γω θα σ' αγαπώ
και άσε τον πλάστη να με κρίνει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2014