Φωτεινή μου Ιουλιέτα

Δημιουργός: Περιγραφικός, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοίταξέ με πάλι, λύπη μου μεγάλη
κερί αναμμένο στου κρεβατιού το προσκεφάλι
κοίταξέ με πάλι, λίγο θα σου μιλήσω
ξέρεις δεν γίνεται μονάχη να σ' αφήσω.

Το παράθυρο ανοιγμένο
ένα σήμα περιμένω,
ποιο αστέρι θα μου φέρει
πίσω το λευκό σου χέρι.

Και στους δρόμους ξένο σώμα
ψάχνω το δικό σου χρώμα,
να θυμάσαι όπου θα 'σαι
για σένα είμαι εδώ ακόμα.

refrain:

Και τη νύχτα αν θα λείπω
της αγάπης μου το χτύπο
στην καρδιά σου φύλαξέ το
και μες σε πηγάδι ρίχτο.
Κι όλα εκείνα που θα μείνουν
και τη σκέψη σου θα ντύνουν
στα όνειρά μας χρέωσέ τα
φωτεινή μου Ιουλιέτα.

Κοίταξέ με πάλι, λύπη μου μεγάλη
κερί αναμμένο στου κρεβατιού το προσκεφάλι
κοίταξέ με πάλι, λίγο θα σου μιλήσω
ξέρεις δεν γίνεται μονάχη να σ' αφήσω.

Και με τραγούδια προσπαθώ να σου πω
όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να σου εκφράσω,
τα χαμόγελα και τις στιγμές μας θα νοσταλγώ
που δεν κατάφερα κι αυτά να τα χορτάσω.
Που όταν σ'αγγάλιαζα χάιδευα τα ξανθά σου μαλλιά
κρατώ στη μνήμη μου ακόμα το άρωμά σου,
αφού μας χώρισαν με τόσα εμπόδια τελικά
εγώ θα μείνω εξορισμένος στη ματιά σου.

refrain:

Και τη νύχτα αν θα λείπω
της αγάπης μου το χτύπο
στην καρδιά σου φύλαξέ το
και μες σε πηγάδι ρίχτο.
Κι όλα εκείνα που θα μείνουν
και τη σκέψη σου θα ντύνουν
στα όνειρά μας χρέωσέ τα
φωτεινή μου Ιουλιέτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2014