τη νύχτα που μ'αντάμωσες

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τη νύχτα που μ'αντάμωσες μες στον αόρατο συνωστισμό
άυπνο κι ασέληνο απο τους εφιάλτες και τους στεναγμούς
άναψες τους προβολείς νεκρών ηλίων και πίστεψες στους οιωνούς
πως απ'τη νεκρούπολη θ'αναστηθώ και θα ξανάβρω φωτισμό

έσπασες και θρυμάτισες τα είδωλα κι όλα τα στημένα
συναρμολόγησες τοπία διεσπαρμένα και ξετύλιξες οθόνες
ξεθάρρεψα ,το παληκάρι που κοιμότανε τώρα γυρεύει Βαβυλώνες
κι ανεστραμμένες αναλήψεις σ'υπόγειους ουρανούς μες στα ξανανιωμένα

τη νύχτα που με βρήκες πάνω στα υψίπέδα της προσδοκίας
έσκαβα τα σπλάχνα μου βαθιά γι'ανάγλυφα και σκελετούς
ξέμεινες δίπλα μου και είδες τις ουλές απ'τις πληγές της αδικίας
και το κενό απομομωμένο, φορτωμένο με σφετερισμούς

ζήτησες το πόρισμα στο βλέμα και στα χέρια των εξόριστων θεών
και με κοίταξες σαν το αγέραστο, το έφηβο μικρό παιδί
μέτρησες τις σπάνιες κι έκθαμβες στιγμές των λυτρωμένων μας χρησμών
και μ'αγάπησες παράφορα σαν άντρα και σαν ύλη πια διαφανή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-05-2014