γδύνομαι

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γδύνομαι απ’ ότι δεν είμαι εγώ.
Τώρα που πέρασε ο καιρός της συστολής
κι ο φόβος μήπως δεν ομοιάζω με τους γύρω μου,
έχω το σθένος ολόγυμνος να αντιμετωπίσω τα βλέμματα.
Δε με ενοχλεί ο σαρκασμός,
δεν με οπισθοδρομούν τα ειρωνικά χαμόγελα
δε νοιάζομαι αν πεις, αν πείτε, αν πούνε…

Και τώρα, πιο ελαφρύς,
δίχως εκείνη την βαριά θεατρική σκευή
που μου ‘καμπτε τους ώμους
χωρίς τα προσωπεία τα’ ανέκφραστα
που επικάλυπταν τα αληθινά μου αισθήματά
μπορώ και ν’ αγκαλιάσω ακόμη
και να μιλήσω ανοιχτά
για ότι ανέκαθεν φοβόμουν
δίχως την έγνοια μη με λοιδορήσει η ζωή...

Μιλώ για τη ροή την ανεπίστρεπτη των ποταμών
και για την άλλη, εκείνη του καιρού,
που όλο μας παίρνει και μας οδηγεί
σε εκείνη την ευρύχωρη φθορά
την τραγική
απ’ την οποία ωστόσο ανέκαθεν
φτιάχνονται τα ποιήματα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2014