Ανάβω το σπίρτο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανάβω το σπίρτο να πάρουν φωτιά να καπνίσουν τα καθηλωμένα
να θυμηθώ να ξεχάσω την αρμύρα την στέρηση και την σκουριά
μπορώ να σηκωθώ να γνέψω να κτυπήσω αναίμακτα τα περασμένα
θα πάρω το μερτικό μου και το δίκιο μου με την πρώτη ντουφεκιά

ήρεμο το μάτι κι αθόρυβο που ωστόσο πάει προχωράει πιο πέρα
κοιτάζει το λιοντάρι του άλλου καιρού σκαλισμένο πάνω στην πύλη
κοιτάζει τις μαύρες τις δίκοπες σκιές μες στο κόκκινο και τη φοβέρα
στο πέλμα τους σβήνει και το ελάχιστο φώς που έριξαν οι ανάξιοι φίλοι

γερασμένος μα αναλλοίωτος έχω βαδίσει μέσα στον άδειο μου χρόνο
μένω τώρα εδώ στο σούρουπο να περιμένω την πιο κατάλληλη στιγμή
πετρωμένος κι αδάκρυτος αντέχω σκυφτός όλο τον υποχθόνιο πόνο
κι αναγγέλλω την άφιξη της αδιόρατης εκείνης ώρας και τη στιγμή

ανέτοιμος είμαι ναί,μια ολόκληρη ζωή ταπεινή,ολοένα μου λείπει
και της μάνας η φωνή η απλή και συνετή η δοσμένη με καλωσύνη
μου λείπει και το χέρι της αγάπης,τρυφερό να με τραβήξει απο τη λήθη
δίχως φόβο,με ξέχωρο πάθος και πειστική,πολυσήμαντη βιασύνη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2014