Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Τώρα τελευταία δεν νιώθω καλά

Τώρα τελευταία δεν νιώθω καλά

Δημιουργός: Andis Cekos A.C.E, Cekini Andiol

Γιατί όλοι μας περάσαμε δύσκολες καταστάσεις και ο καθένας έχει τον τρόπο του για να τις εκφράζει είτε σας αρέσει είτε όχι εμένα αυτό το κομμάτι μου ταιριάζει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις τελευταίες μέρες φίλε δεν νιώθω τόσο καλά
Τις τελευταίες μέρες είμαι λες και πέθανα απλά
Τις τελευταίες μέρες η τροφή μου είναι καφές ντεπόν
Το στομάχι μου πονάει, κι οι ανάσες βγαίνουν δύσκολα
Κάθε πρωί που ξυπνάω και κοιτιέμαι στον καθρέφτη
Είμαι αξύριστος και ελλειπτικός στο γέλιο και στο κέφι
Τον λόγο? Λίγοι τον ξέρουν και ποιο λίγοι νοιάζονται
Μα ας έρθουν ύστερα να μου πουν ότι με χρειάζονται
Ανακατεύομαι γαμώ το, κι όμως δεν τρώω τίποτα
Και ΦΑΝΤΑΣΟΥ ότι δεν γελάω με τις βλακείες του A.C.E
Κι όταν γελάω μην περιμένεις να το νιώθω
Στο λέω από τώρα περνάω έναν μέγα πόνο
Δεν πίνω, δεν τρώω, καμιά φορά καπνίζω
Κάπνισα και πριν το κομμάτι ηχογραφήσω
Μα δεν γαμιέται..εγώ θα μείνω έτσι
Και ξέρετε πότε θα μαι καλά, κι εσύ..κι εσύ!


Νιώθω το βάρος μου να γίνεται λιγότερο
Τα βράδια δεν κοιμάμαι από κάποιον νευρόπονο
Και η καρδιά μου, γαμώ σφυρηλατεί..
Μοιάζει λες και θέλει από το σώμα μου να βγει

Νιώθω το βάρος μου να γίνεται λιγότερο
Τα βράδια δεν κοιμάμαι από κάποιον νευρόπονο
Και η ανάσα μου να βγαίνει με το ζόρυ
Με το ζόρι λες και θέλει από ασφυξία να με σκοτώσει


Και στο δρόμο, όλοι με ρωτάνε!
Ρε τι έχεις? Και πως είσαι? Οι στιγμές μήπως πονάνε?
ΟΧΙ ΡΕ! ΔΕΝ ΠΟΝΑΝΕ! Πως τολμάτε να ρωτάτε
Όταν βλέπετε τα μάτια μου πρησμένα να ναι?
Είμαι τόσο σκοτεινός στους γύρω μου όπως ο Batman!
Στο Arkham City να ψάχνω αισθήματα, όπως το Pac-Man
Δεν είμαι καλά..έχω φτάσει σε σημείο
Όταν τα βράδια κοιμάμαι σκάω στην ζέστη, και στο κρύο..
Και κοιτάω τα μηνύματα, το έχω αυτό το κόλλημα
Μα με την πίκρα που έχω, αρχίδια, δεν βγάζω νόημα
Και ας ελπίσω, πως θα χω κάποιο πόρισμα..
Η μήπως μαλακία μου που δεν σε χειροκρότησα
Την μια χλομιάζω! Την άλλη βράζω!
Την άλλη κοιτάω τα πάντα και νευριάζω!!
Την άλλη νιώθω την ανάγκη να σ' αγγίξω
Όμως δεν ξέρω καν τον λόγο, τι θα πω? Κι άμα σε χάσω?..


Νιώθω το βάρος μου να γίνεται λιγότερο
Τα βράδια δεν κοιμάμαι από κάποιον νευρόπονο
Και η καρδιά μου, γαμώ σφυρηλατεί..
Μοιάζει λες και θέλει από το σώμα μου να βγει

Νιώθω το βάρος μου να γίνεται λιγότερο
Τα βράδια δεν κοιμάμαι από κάποιον νευρόπονο
Και η ανάσα μου να βγαίνει με το ζόρυ
Με το ζόρι λες και θέλει από ασφυξία να με σκοτώσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2014