Η δικιά μου ιστορία

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Ο πόνος μένει! Μόνο φάρκακο ένα τσιγάρο και όταν τελειώσει, ο πόνος είναι ακόμα εδώ... και συνεχίζεται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μάτια μου μένει η θλίψη,
το κορμί μου πάει να σβήσει,
η ανάσα μ' να με αφήσει
και η καρδιά να σταματήσει.

Όλοι ρωτάτε το γιατί,
ζητάτε την αιτία,
που είμαι έτσι στην ζωή,
σαν πτώμα στην ουσία!

Όλα ξεκίνησαν καιρό,
μία ωραία νύχτα,
που όταν εκοίταγες ψήλά
σου έφευγε η πίκρα.

Για μια στιγμή αισθάνθηκα,
πως δεν θα είμαι μόνος,
όμως μετά κατάλαβα,
τι πια εστί ο πόνος.

Ξέρεις τι είναι το νά ζεις,
με κάποιον που δεν θέλεις,
να αναγκάζεσαι να τον δεις
κι αγάπη να προσφέρεις;;;

Είναι μεγάλο βάσανο,
μα σ' αναγκάζουν κάποιοι,
λέγοντας, κάνοντας πολλά,
δημιουργώντας πάθη.

Τώρα ευτυχώς πλέον δεν ζω,
με τούτο εκεί το πράγμα,
ήρθε και πέρασε κι αυτό
και δεν θα χύσω κλάμα.

Πριν λίγους μήνες ένοιωσα,
έρωτα στην καρδιά μου,
να με χτυπάει δυνατά,
ν' ανοίγει πύλες στα όνειρά μου.

Πρώτη φορά αισθάνθηκα,
έρωτας τι σημαίνει,
πως νοιώθει όποιος αγαπά,
τον άνθρωπο που θέλει.

Τώρα πια είμαστε μαζί,
δίνω και παίρνω αγάπη,
είναι αυτό που ζήταγα,
έρωτα χωρίς λάθη.

Κάνω όνειρα πολλά,
σ' αυτή πάνω την σχέση,
που είναι του πόνου γιατρειά
και της καρδιάς η θέση!

Τώρα αν γίνουνε ποτέ,
ο χρόνος θα το δείξει,
τα όνειρα φέρνουνε ζωή
και διώχνουν κάθε πλήξη!

Παρόλα αυτά δεν έφυγε,
ο πιο μεγάλος πόνος:
Στο τέλος φοβάμαι πως εγώ,
μείνω πάλι μόνος...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2006