Θα ' ρθει μια μέρα το ποτέ

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρέχει απόψε στα παράθυρα του κόσμου
Μια καταιγίδα που ξεπλένει την ψυχή μου
Ένα παράπονο πικρό κρύβω εντός μου
Μία θαμμένη μου ανάγκη η ζωή μου...

Τρέχουν οι δρόμοι σαν ποτάμια μεθυσμένα
Λούζουν την πόλη τ' ουρανού οι καταρράχτες
Δύο μάτια βλέπουν το κενό κι είναι χαμένα
Όπως και τότε που χαζεύανε τους χάρτες...

Τώρα δεν έχει το ταξίδι μου εικόνες
Μόνο ερείπια και μπάζα ευτυχίας
Μια μουσική χωρίς τα λόγια οι αιώνες
Ένα τσιγάρο στην ταράτσα της ανίας...

Μη με ρωτάς που με ξοδεύω τόσα χρόνια
Ο χρόνος είναι μια σκιά που ταξιδεύει
Ότι αγγίζουμε γυμνοί γίνεται χώμα
Μια λάσπη κόκκινη σαν αίμα που παλεύει...

Βρέχει απόψε στις ανούσιες ζωές μας
Είναι μια μπόρα θα μου πεις και θα περάσει
Ζούνε βαθιά μέσα στα μάτια οι χαρές μας
Θα 'ρθει μια μέρα το ποτέ και θα γεράσει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2014